Pomoc dla osób starszych nie zawsze spotyka się z ich akceptacją. Wynika to z ich chęci samodzielności, są przekonani, że jej nie potrzebują. Chęć pomocy to nie jedyny czynnik, który warunkuje powodzenie w pracy opiekuna, kluczowa jest jeszcze chęć współpracy wynikająca z obu stron. Opiekun może jednak napotkać na swojej drodze bardzo trudną do pokonania przeszkodę – opór podopiecznego, który odrzuca pomoc, nie chce wsparcia i odmawia współpracy.
Pomoc – dlaczego ją odrzucają?
Przede wszystkim postarajmy się zrozumieć, dlaczego osoby starsze mogą nie chcieć przyjąć wparcia i pomocy ze strony innych. Ktoś, kto potrzebuje pomocy, musi zmagać się z pewnymi problemami wynikającymi z ograniczenia ruchowego, chorób psychicznych lub fizycznych. Traci on swoją niezależność, a kiedy oferuje się mu pomoc, również prywatność. Tak to wygląda z jego perspektywy i trudno temu zaprzeczyć, kiedy mamy świadomość konieczności przebywania z osobą starszą praktycznie przez większą część dnia, organizacji jego planu tygodnia, przygotowywania posiłków i podawania leków.
Osoba starsza, której proponuje się pomoc, może mieć poczucie bezradności, a nawet czuć się przerażona. Odrzuca wsparcie, ponieważ nie chce utracić w pełni swojej niezależności, a także okazać słabości. Ponadto taka postawa często wynika z przekonania, że może być ona dla kogoś ciężarem, nie chce obarczać innych swoimi problemami.
Opiekun postawiony przed faktem dokonanym
Problemem często nie jest sam opór seniora, lecz brak wyjaśnienia mu ze strony rodziny, dlaczego podjęli oni decyzję o pomocy ze strony opiekuna, który zostaje postawiony przed faktem dokonanym, sam musi sobie radzić z brakiem chęci współpracy. W pierwszej kolejności należy porozmawiać z bliskimi podopiecznego, a następnie wspólnie zastanowić się, jak wyjaśnić mu, że celem pomocy nie jest jego ograniczenie, a w dużym stopniu zminimalizowanie ograniczeń, z jakimi przyszło mu zmierzyć się z powodu choroby czy po prostu podeszłego wieku.
Opiekun - niestety - na co dzień musi radzić sobie z problemem sam. Ważna jest praca nas zaufaniem osoby starszej. Należy unikać przymusu, wykazać się cierpliwością i jednocześnie asertywnością, kiedy podopieczny odmawia przyjęcia leków czy zjedzenia posiłku. Warto podejmować próby rozmowy, zachęcać do wspólnych obiadów i spacerów, pokazać swoje przyjazne i serdeczne nastawienie. Początki mogą być trudne, nierzadko spotkamy się z sytuacjami bardzo nieprzyjemnymi, ale konsekwencja zawsze rodzi bogate plony.
Rozmowa jest sposobem na każde nieporozumienie i budowanie dobrym relacji między dwoma osobami. Próba wyjaśnienia, po co tu jesteś, jak chcesz pomóc i jakie senior będzie miał z tego korzyści, to dobry punkt wyjścia do nawiązania z nim porozumienia.
Artykuł został przygotowany przez Agencję Opiekunek Osób Starszych Professional Care 24