Jednym z obowiązków opiekuna osób starszych jest podawanie mu leków oraz dopilnowanie, aby podopieczny je przyjął. Zdarza się jednak, iż spotykamy się z odmową, co bywa częstym zjawiskiem u osób z demencją. Na opiekunie spoczywa duża odpowiedzialność, musi wykazać się wyjątkową cierpliwością, aby za każdym razem przekonywać seniora, że musi on leki przyjmować regularnie.
Z jakiego powoduosoba starsza nie chce przyjmować leków?
To ważne, aby ustalić przyczynę jego zachowania. Musisz być dobrym obserwatorem, a także odpowiednio skojarzyć poszczególne fakty z brakiem chęci przyjmowania leków. Być może wynika ono z problemów z przełykaniem, co łatwo dostrzec np. przy spożywaniu posiłków. Są także osoby, które obawiają się, że leki wywołają u nich niepożądane skutki uboczne.
Zdarza się również, że chory nie chce przyjmować leków, buntując się w ten sposób chorobie. Nie potrafi zaakceptować swojego stanu zdrowia, czuje się bezradny, jednocześnie jednak nie chce przyjąć pomocy, odmawia leczenia. W przypadku osób chorych na demencje wynikać to może z charakteru choroby. Osoba starsza nie pamięta, dlaczego podawane są mu leki, często zapomina, kim jest jej opiekun. To najtrudniejsza do wyeliminowania przyczyna odmawiania przyjmowania leków, praktycznie nie do wyeliminowania.
W jaki sposób sobie z tym radzić?
Wszystko zależy od przyczyny zachowania seniora. Jeżeli wynika ono z trudności w przełykaniu, to należy skonsultować się z lekarzem w sprawie zmiany ich formy np. na krople. Możesz również spróbować rozdrabniać tabletkę, co często robi się w przypadku małych dzieci.
Choremu, który obawia się skutków ubocznych związanych z przyjmowaniem leków, należy spokojnie wytłumaczyć, jakie ewentualnie mogą wystąpić i w jakich okolicznościach. Warto jest wspomnieć, że dawka, którą zalecił mu lekarz została dostosowana do jego choroby i specjalista zadbał o to, aby przyjmowanie leków było dla niego bezpieczne.
Bunt seniora jest trudniejszą sytuacją. Najlepiej okazać mu zrozumienie, jednak należy przy tym wytłumaczyć, dlaczego powinien on przyjmować leki, jak w ten sposób sam sobie może pomóc. W wielu przypadkach szczera rozmowa rozwiązuje problem. Osoba starsza może powiedzieć opiekunowi o swoich obawach i lękach, ten z kolei okazać wsparcie. Dla seniora to oznacza bardzo dużo. Może poczuć się bezpieczniej, a także ma świadomość, że jest obok niego osoba, na którą może w obliczu choroby zawsze liczyć.
Artykuł został przygotowany przez Agencję Opiekunek Osób Starszych Felizajob