Praca w charakterze opiekuna osoby starszej jest wymagająca i trudna. W szczególności, kiedy podopieczny zmaga się z przewlekłymi i trudnymi do wyleczenia chorobami, które znacznie utrudniają jego codzienne funkcjonowanie. Na każdym etapie pracy z chorymi, opiekun powinien wykazywać się dobrym sercem i zrozumieniem dla trudnej sytuacji osób, z którymi pracuje.
Przez słowniki termin „empatia” opisywany jest jako „zdolność odczuwania stanów emocjonalnych innych osób (tak zwana empatia emocjonalna), umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia oraz możliwość spojrzenia na rzeczywistość z ich perspektywy (czyli empatia poznawcza)”. Bycie empatycznym oznacza zatem zrozumienie tego, iż istnieje wiele czynników, które wpływają na takie, a nie inne zachowanie danej osoby. W przypadku seniorów mogą należeć do nich chociażby doświadczenia z przeszłości, przebyte choroby lub schorzenia, na które cierpią obecnie, emocje lub poczucie samotności.
Empatia w zawodzie opiekuna osób w podeszłym wieku
Styl życia seniorów, mimo iż spokojny i ustatkowany, może nie być dla nich łatwy. Wycofanie się z życia zawodowego, a niekiedy również i społecznego, choroby i pogarszający się stan zdrowia, uniemożliwiający prowadzenie aktywnego stylu życia, może sprawiać, że praca z osobami starszymi nie będzie łatwa. W czasie sprawowania swoich obowiązków warto jednak pamiętać o tym, iż wsparcie i zrozumienie podopiecznych jest podstawą dla wykonywania tego zawodu.
Jak zatem postępować w pracy z seniorami?
Warto szczególną uwagę skupić na odpowiednim zachowaniu i reakcjach na sytuacje, które mogą mieć miejsce w trakcie wykonywania codziennych czynności. Ze względu na to, że osoby starsze mogą zachowywać się specyficznie: zapominać, popełniać więcej błędów lub czuć się niezdarne, często poddają się one negatywnym emocjom – na przykład złości – na to, iż wraz z wiekiem tracą kontrolę nad własnym ciałem i umysłowością.
Opiekun osób starszych musi rozumieć przyczynę takich zachowań i w odpowiedni sposób na nie reagować. Powinien także wykazywać się pełnym zrozumieniem choroby lub sytuacji, w której znajduje się podopieczny i zaniechać jego przedmiotowego traktowania. Dobrym rozwiązaniem jest wykazywanie się postawą partnerską, w której zakłada się wzajemną wymianę wartości oraz poszanowanie potrzeb pacjenta.
Artykuł został przygotowany przez Agencję Opiekunek Osób Starszych Avanti Medic